Op dit momenten verlangen veel mensen blijkbaar naar lang vervlogen tijden. Omdat ze het gevoel hebben dat ze toen gelukkiger waren? Ik weet het niet.
Probleem voor mij is dat je de klok niet kunt terugdraaien. Niet naar de gulden, niet naar een tijd zonder de EU, niet naar een tijd zonder mobiel, internet, zonne-energie, noem maar op. Er is al veel te veel anders dan toen! Oké, muziek werkt natuurlijk wel als een tijdmachine (draai maar eens nummer waar je vroeger gek op was), maar dat is de enige uitzondering die ik kan bedenken.
Mij lijkt het veel nuttiger als alle beschikbare energie en middelen gestopt worden in het oplossen van alle problemen waar we als soort mee kampen. En als we elkaar eens wat meer in onze waarde zouden laten. Als iedereen moet denken zoals jij denkt, daar komt geen goeds van. En wat of wie kun je nog geloven?
Laten we wel wezen, alle voorbeelden waar we dagelijks mee geconfronteerd worden (ik noem geen namen), maken het verdomde lastig om zelfstandig te blijven denken en op een gezonde manier kritisch te zijn. Misschien is het wel logisch dat veel mensen hard schreeuwen. liegen, “fake news”, ten koste van alles zichzelf verrijken en ga zo maar door, als de normaalste zaak van de wereld zijn gaan zien. In de middeleeuwen heette dat “brood en spelen” geloof ik. En zelfs in de meer recente geschiedenis zien we genoeg voorbeelden waar demagogie toe kan leiden. Ik persoonlijk sta niet te wachten op een volgende wereldoorlog.
Dan verlang ik terug naar menselijkheid, begrip, empathie en fatsoen. En naar inhoud in plaats van verpakking. Naar samen naar oplossingen zoeken in plaats van te zwelgen in problemen en onrust. Er is immers geen plan(eet) B…