Lees net dat er onderzoek is gedaan (door René Seyger van Roland Berger Strategy Consultants) naar de vraag waarom bedrijven failliet gaan. Een conclusie is dat “hoe succesvoller een bedrijf is, hoe moeilijker het wordt om kritisch te zijn”.
Dat sluit mooi aan bij mijn ervaringen. Er is een reden dat er gezegden zijn als “als iedereen het altijd met elkaar eens is wordt er te weinig nagedacht” of “praten met mensen die het met je eens zijn, is als communiceren met een echoput”. Ik ken genoeg voorbeelden van prima leiders die vergeten hun eigen weerstand te organiseren en dan toch het contact met de realiteit verliezen. Met alle gevolgen van dien. Vroeg of laat!
Op deze plaats heb ik al vaker gepleit voor het omarmen van kritiek en het luisteren naar kritische bijdragen van de mensen om je heen.Oog hebben voor de lange termijn is gewoon noodzakelijk om te overleven. Natuurlijk moet je een koers hebben. Maar ook de flexibiliteit om aan te passen als de omstandigheden veranderen. Of als de realiteit anders blijkt dan verwacht.
Juist die vereiste flexibiliteit wordt vaak aangevoeld door die kritische denkers in je organisatie. Hetzij in de details op korte termijn, of richting een piketpaaltje in de toekomst.
Juist als het goed gaat is het verstandig om niet in slaap te vallen en er van uit te gaan dat alles al optimaal is. Ik denk dat er altijd zaken zijn die beter kunnen. The devil is in de details, dus blijf wakker en vraag feedback.
Of haal iemand erbij die het zich kan permitteren om het met je oneens te zijn (mensen op de loonlijst vinden dat nu eenmaal soms moeilijker). De kosten van enige reflectie verdienen zich echt wel terug….