Las laatst in de krant dat op basis van de demografische ontwikkelingen in Limburg er problemen zullen ontstaan op de arbeidsmarkt. Is onderzoek naar gedaan, Limburg vergrijst en er blijven te weinig jongeren hangen. Allemaal bekend, goed dat ze daar over nadenken.
Maar wat ik niet snap is dat ergens in de kantlijn wordt gezegd dat voor het bedenken van oplossingen geen rekening wordt gehouden met werklozen en herintreders… Dus ik zit me af te vragen wat ik hier mis. Want dat begrijp ik dus niet! Volgens mij zijn er onder die doelgroepen namelijk heel wat mensen die hun ziel en zaligheid zouden stoppen in elke kans die ze aangeboden krijgen. Maar als niemand hun die kans geeft… Daarbij viel ook nog de kritiek dat onderwijs en arbeid te weinig op elkaar aansluiten.
Maar als je als bedrijf je medewerkers serieus neemt en samen met hen alle horden richting de toekomst wil nemen, dan heb je toch graag dat je medewerkers zich thuis voelen? En welk signaal geef je af als je bij de werving van nieuwe mensen voorbij gaat aan iedereen die als gevolg van de crisis thuis zit, zich nu te pleuris solliciteert, maar nergens welkom is? Of die wel goed is opgeleid, maar nog wat extra aandacht op de vloer nodig heeft?
Limburg is niet zo heel groot, dus alle kans dat elke Limburger minstens 1 persoon kent die prima zou passen.
En ik vind het ook niet echt getuigen van toekomstvisie. Ja we hebben wel een probleem, maar om het op te lossen gaan we lekker heel complex lopen doen. Opleiden of omscholen? Dat is te ingewikkeld. Waar is de tijd gebleven dat het besef dat met mensen omgaan ook een vak is. Dat je kunt leren?…
Nah, ik weet het niet, ik krijg er een raar gevoel bij. Ongetwijfeld heb ik ergens wat info gemist. Of denk ik te simpel?
Wat denken jullie?